Ağır atom çekirdeklerinin nötronlarla bombardımanı sonucu atom çekirdekleri parçalanıyor. Bu tepkimeye ''fisyon'' adı veriliyor. Bunun haricinde hafif atom çekirdeklerinin birleştirme tepkimeleri de büyük bir enerjinin açığa çıkmasına neden oluyor. Bu birleşme tepkimesine de ''füzyon'' adı veriliyor. Fisyon ve füzyon tepkimeleri ile elde edilen bu enerjiye ''çekirdek enerjisi'' veya ''nükleer enerji'' adı veriliyor.
Nükleer fisyonla ilgili ilk bilimsel çalışmalar 1900'lerin başında Avrupa'da başlatıldı. İlk nükleer santral 1950'de ABD'nin Idaho eyaletinde kuruldu, bir yıl sonra da ilk elektrik elde edildi. Nükleer enerji santrali, bir nükleer enerji tepkimesi, yani ağır bir atom çekirdeğinin parçalanması sırasında çıkan ısıyı kullanarak elektrik üreten santralleri anlamına geliyor.
Nükleer yakıt, çekirdekleri parçalanmaya uygun enerji düzeyine getiren yavaşlatıcı ve doğan enerjiyi ana devredeki buhar üreticilerine taşıyan ısı taşıyıcı nükleer santralin en önemli öğeleri. Reaktör ise içinde kontrollü bir nükleer tepkimesi (fisyon) yada bir termonükleer kaynaşmasına (füzyon) oluşturabilen aygıt. Nükleer reaktörler, nükleer enerjiyi elektrik enerjisine dönüştürüyorlar.
Nükleer santraller reaktörün soğutma sistemlerine göre ''su soğutmalı reaktör (basınçlı su reaktörleri), gaz soğutmalı reaktörler ve sıvı metal soğutmalı reaktörler'' olmak üzere 3'e ayrılıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder